Türkiye'de meslek eğitimi ve istihdamın yolu yanlış ama yaygın bir algılama ve uygulama ile üniversitelerden geçmektedir. Oysa üniversitelerin asıl işlevi bu olmamalıdır.Bu durumun sonucu olarak bilimsel araştırma ve bilgi üretimi ihmal edilmekte, üniversite okul düzeyine düşmüş olmaktadır.​

Buna karşılık, orta öğretim düzeyinde gerçekleşmesi gereken nitelikli insan gücü eğitimi, eskimiş ve istihdam gereklerini karşılamayan, çok parçalı ve çok pahalıya mal olan bir örgün eğitim modeliyle karşılanmaya çalışılmaktadır. 1977 ve 1986 yıllarında çıkarılan 2089 ve 3308 sayılı yasalar okul ve iş yeri bütünlüğünden oluşan ikili meslek eğitimi modelini uygulamaya sunmuş olsalar da model henüz başarıya ulaşmamıştır. Bunun nedeni, pratik eğitimin cereyan etmesinin öngörüldüğü işletme kanadının yeterince düzenlenmemiş ve işveren kesiminin ve meslek kuruluşlarının yeterli ilgi ve katılımının sağlanmamış olmasıdır. Bunun tek istisnası, 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Yasası'nda bu yönde yapılan olumlu değişikliklerdir. ​

İşte MEKSA Vakfı, bu boşluğun nasıl doldurulması gerektiğini yaklaşık 35 yıldır model projelerle, eğitim merkezleri ile ve katılımcı bir anlayışla göstermeye çalışmaktadır. Bu yolda bir hayli mesafe alınmış olsa da, alınacak olan mesafe daha uzundur. MEKSA'nın eğitim ve istihdam konusunda kamu kesiminin ve özel kesimin önde gelen uzman kuruluşlarını içeren geniş katılımlı yapısı, başarı vadeden çalışmalar için uygun bir platform oluşturmaktadır.​

MEKSA Vakfı

​